بهار

دوباره رسیدن فصل بهار

دوباره نو شدن قول و قرار

دوباره محبت

و آشتی کنون

خوش باشیم تو این دو روز روزگار

دوباره فصل شکفتن دله

دوباره کنار گذاشتن گله

نکنه یه وقتی یادمون بره

که دیگه بر نمیگرده این بهار

عید اومده عید اومده بهاره

شادی رو به خونمون میاره

عید اومده عید اومده بهاه

هر چی از خدا

میخوای برات هدیه بیاره

دلا هی بی قرار ثانیه‌ها رو میشماره

رسیدن عید نوروز همراه با روئیدن جوانه ها ودرختان ونو شدن جسم ها وجانهای عاشقان رابه همه ی اهالی محترم روستای امرودکان تبریک وتهنیت می گویم. دلهامان نزدیک،دستهامان را به همدیگر بدهیم ودرسال جدیدبایاری هم منظری زیبا وزندگی خاطره انگیز خلق کنیم.

مدت ها قبل از نوروز خانواده به فکر تهیه لباس نو برای افراد خانواده بود البته مثل حالا از بازار خریداری نمی شد و توسط خود آنان بافته می شد . (تو بافی) .
آجیل عید هم همه تولید محل بود قطاب یکی از این موارد است که قبل از عید با ادویه و غلات مختلف پخت می شد حتی برای کودکان از خمیر به شکل عروسک قطاب درست می کردند و از دانه های مجک برای چشم آن ها استفاده می شد. سایر تنقلات شامل تخمه ، کشته و خستک بود .
کودکان و نوجوانان صبح نوروز لباس های نو را می پوشیدند و جیب های خود را پر از قطاب و تخمه کرده به باغ ها می رفتند و به بازی های محلی می پرداختند (سنگ چک چکو ، جوز بازی ، عمو زنجیرباف ، تاب بازی ، تشله ـ تیله ـ بازی ) تا سه روز این کار ادامه داشت و ظهر برای ناهار به خانه آمده و دوباره بر می گشتند
عیددیدنی یکی دیگز از رسوم عید بود که کودکان به خانه اقوام نزدیک می رفتند و عیدی می گرفتند که شامل آجیل ، گردو و بندرت پول بود.
از آداب پسندیده عید که جای آن امروزه خالی است عیدی دادن به کسانی که کارهای خدماتی در روستا ارائه می دادند . شب عید مردم به خانه حمامی ، چوپان و سلمانی روستا عیدی می بردند که هر کس بنا به وسع اش مواد غذایی آجیل قند حبوبات وحتی نان و ... به خانه این افراد می بردند و شب عید منزل این افراد شلوغ بود و جنب و جوش زیادی در کوچه ها دیده می شد.

بهار

دوباره رسیدن فصل بهار

دوباره نو شدن قول و قرار

دوباره محبت

و آشتی کنون

خوش باشیم تو این دو روز روزگار

دوباره فصل شکفتن دله

دوباره کنار گذاشتن گله

نکنه یه وقتی یادمون بره

که دیگه بر نمیگرده این بهار

عید اومده عید اومده بهاره

شادی رو به خونمون میاره

عید اومده عید اومده بهاه

هر چی از خدا

میخوای برات هدیه بیاره

دلا هی بی قرار ثانیه‌ها رو میشماره

رسیدن عید نوروز همراه با روئیدن جوانه ها ودرختان ونو شدن جسم ها وجانهای عاشقان رابه همه ی اهالی محترم روستای امرودکان تبریک وتهنیت می گویم. دلهامان نزدیک،دستهامان را به همدیگر بدهیم ودرسال جدیدبایاری هم منظری زیبا وزندگی خاطره انگیز خلق کنیم.

مدت ها قبل از نوروز خانواده به فکر تهیه لباس نو برای افراد خانواده بود البته مثل حالا از بازار خریداری نمی شد و توسط خود آنان بافته می شد . (تو بافی) .
آجیل عید هم همه تولید محل بود قطاب یکی از این موارد است که قبل از عید با ادویه و غلات مختلف پخت می شد حتی برای کودکان از خمیر به شکل عروسک قطاب درست می کردند و از دانه های مجک برای چشم آن ها استفاده می شد. سایر تنقلات شامل تخمه ، کشته و خستک بود .
کودکان و نوجوانان صبح نوروز لباس های نو را می پوشیدند و جیب های خود را پر از قطاب و تخمه کرده به باغ ها می رفتند و به بازی های محلی می پرداختند (سنگ چک چکو ، جوز بازی ، عمو زنجیرباف ، تاب بازی ، تشله ـ تیله ـ بازی ) تا سه روز این کار ادامه داشت و ظهر برای ناهار به خانه آمده و دوباره بر می گشتند
عیددیدنی یکی دیگز از رسوم عید بود که کودکان به خانه اقوام نزدیک می رفتند و عیدی می گرفتند که شامل آجیل ، گردو و بندرت پول بود.
از آداب پسندیده عید که جای آن امروزه خالی است عیدی دادن به کسانی که کارهای خدماتی در روستا ارائه می دادند . شب عید مردم به خانه حمامی ، چوپان و سلمانی روستا عیدی می بردند که هر کس بنا به وسع اش مواد غذایی آجیل قند حبوبات وحتی نان و ... به خانه این افراد می بردند و شب عید منزل این افراد شلوغ بود و جنب و جوش زیادی در کوچه ها دیده می شد.

 بهار

دوباره رسیدن فصل بهار

دوباره نو شدن قول و قرار

دوباره محبت

و آشتی کنون

خوش باشیم تو این دو روز روزگار

دوباره فصل شکفتن دله

دوباره کنار گذاشتن گله

نکنه یه وقتی یادمون بره

که دیگه بر نمیگرده این بهار

عید اومده عید اومده بهاره

شادی رو به خونمون میاره

عید اومده عید اومده بهاه

هر چی از خدا

میخوای برات هدیه بیاره

دلا هی بی قرار ثانیه‌ها رو میشماره

رسیدن عید نوروز همراه با روئیدن جوانه ها ودرختان ونو شدن جسم ها وجانهای عاشقان رابه همه ی اهالی محترم روستای امرودکان تبریک وتهنیت می گویم. دلهامان نزدیک،دستهامان را به همدیگر بدهیم ودرسال جدیدبایاری هم منظری زیبا وزندگی خاطره انگیز خلق کنیم.

مدت ها قبل از نوروز خانواده به فکر تهیه لباس نو برای افراد خانواده بود البته مثل حالا  از بازار خریداری نمی شد و توسط خود آنان بافته می شد . (تو بافی) .
آجیل عید هم همه تولید محل بود قطاب یکی از این موارد است که قبل از عید با ادویه و غلات مختلف پخت می شد حتی برای کودکان از خمیر به شکل عروسک قطاب درست می کردند و از دانه های مجک برای چشم آن ها استفاده می شد. سایر تنقلات شامل تخمه ، کشته و خستک بود .
کودکان و نوجوانان صبح نوروز لباس های نو را می پوشیدند و جیب های خود را پر از قطاب و تخمه کرده به باغ ها می رفتند    و به بازی های محلی می پرداختند (سنگ چک چکو ، جوز بازی ، عمو زنجیرباف ، تاب بازی ، تشله ـ تیله ـ بازی ) تا سه روز این کار ادامه داشت و ظهر برای ناهار به خانه آمده و دوباره بر می گشتند
عیددیدنی یکی دیگز از رسوم عید بود که کودکان به خانه اقوام نزدیک می رفتند و عیدی می گرفتند که شامل آجیل ، گردو و بندرت پول بود.
از آداب پسندیده عید که جای آن امروزه خالی است عیدی دادن به کسانی که کارهای خدماتی در روستا ارائه می دادند . شب عید مردم به خانه حمامی ، چوپان و سلمانی روستا عیدی می بردند که هر کس بنا به وسع اش مواد غذایی آجیل قند حبوبات وحتی نان و ... به خانه این افراد می بردند و شب عید منزل این افراد شلوغ بود و جنب و جوش زیادی در کوچه ها دیده می شد.