هر خانوار روستایی تعدادی میش و بز و گاو شیری داشت که پس از زایمان چند ماه از سال از شیر آن ها استفاده می کرد. مقدار شیری که هر خانوار هر روز از دام هایش می دوشید آنقدر نبود که برای " تلم زدن "و" کره گیری" کافی باشد . بنابراین از سالیان دور خانوار ها مجبور بودند برای اینکه بتوانند به هدف مطلوب خود برسند یک تعاونی روستایی سنتی تشکیل دهند که معمولاً اعضای این تعاونی های روستایی را زنان تشکیل می دادند . مقدار شیر تولیدی دام های هر خانوار روستایی در فرایند " هم شیری" به یکی از خانواده های عضو تحویل می شد . خانوار تحویل گیرنده شیر در آن دوره یا در آن نوبت شیر جمع آوری شده از هم شیری هایش را می توانست ماست بندی کند " تلم زند" و کره بگیرد و همچنین از دوغ آن استفاده نماید .
وقتی نوبت یک خانوار عضو تمام می شد آن خانوار موظف بود روزهای دیگر شیر خود را مطابق پیمانه معیار و با "سیخ نشون " به سایر اعضا یا اصطلاحاً " همشیری ها " تحویل دهد .

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: